Τι κοινό έχουν μια γραβάτα και ένα… νεράντζι; Το Ντουμπρόβνικ. Εμβλημα της πόλης των 45.000 περίπου κατοίκων -από τους οποίους oι 1.500 ζουν μέσα στην παλιά πόλη- είναι το εσπεριδοειδές που έφτασε εδώ τον 12ο αιώνα από την Ιταλία. Από την άλλη, πιστεύεται ότι η λέξη «γραβάτα» (cravat) είναι σύντμηση της λέξης «Croat» και πως oι Κροάτες έμποροι διέδωσαν το ανδρικό αξεσουάρ τον 16ο αιώνα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτές και άλλες χρήσιμες ή περιττές λεπτομέρειες μάθαμε από την ευγενέστατη ξεναγό που μας βοήθησε να γνωρίσουμε το θέρετρο της Αδριατικής.

Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1979, το Ντουμπρόβνικ είναι γεμάτο ιστορία, αλλά δεν μοιάζει καθόλου με… μουσείο. Η παλιά πόλη -διότι φυσικά υπάρχει και η σύγχρονη- είναι ζωντανή, με πολλές μουσικές, βόλτες, αρώματα και γεύσεις, κλεισμένη σε τείχη μήκους 2 χλμ. Στην είσοδο ένας μεγάλος χάρτης υποδεικνύει πού βρίσκονται τα κτίσματα που επλήγησαν από τους βομβαρδισμούς των Σέρβων στη διάρκεια της σύρραξης των δύο κρατών, ενώ ακόμα και πάνω στο κέλυφος των κτιρίων αυτών μπορεί κανείς να διακρίνει την παλιά από τη νέα τοιχοποιία.  

Ενας δρόμος (Stradun ή Placa, κατά τους ντόπιους) μήκους 300 μ. είναι η μεγάλη περαντζάδα και ενώνει τις δύο βασικές πύλες (Pile και Ploce). Από αυτόν ξεκινούν σοκάκια που ακολουθώντας τα (πολλές φορές έπειτα από… ανάβαση πολλών σκαλιών) θα ανακαλύψετε το αληθινό Ντουμπρόβνικ. Για να βοηθήσουν μάλιστα οι αρχές, έχουν τοποθετήσει μπορντό πανό σε καθένα από αυτά, όπου καταγράφονται τα ονόματα όλων των καταστημάτων που υπάρχουν σε αυτό – ώστε να μην ανεβοκατεβαίνει κανείς τις σκάλες ψάχνοντας. Ενα μικρό tip, για να μπορέσετε να προσανατολιστείτε εύκολα και γρήγορα, είναι ότι στη μία άκρη του Stradun βρίσκεται το καμπαναριό και στην άλλη το ρολόι. Το ευχάριστο επίσης είναι ότι μέσα στην παλιά πόλη απαγορεύεται η κυκλοφορία των τροχοφόρων κι έτσι, παρά την κοσμοσυρροή, η βόλτα είναι απολαυστική.

Παίζοντας στο «Game of Thrones»

Προγραμματίστε μια περιήγηση στα τείχη, που θεωρούνται το πιο σημαντικό αξιοθέατο – το 2015 τα περπάτησαν σχεδόν ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Καλό είναι να ξεκινήσει κανείς πριν ανέβει πολύ ο ήλιος – διαφορετικά ένα καπέλο και ένα μπουκαλάκι νερό είναι απαραίτητα. Τα τείχη είναι χτισμένα σε διαφορετικές περιόδους – από τον 12ο μέχρι και τον 17ο αιώνα. Το βλέμμα περιπλανιέται άλλοτε στις κεραμοσκεπές και άλλοτε στην Αδριατική. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορεί να δείτε μικρές λεπτομέρειες που δεν θα μπορούσε κανείς να τις φανταστεί, όπως ένα μικρό μποστάνι ανάμεσα στα σπίτια στο βόρειο κομμάτι. Επίσης, μπορείτε να φωτογραφηθείτε (μαζί με τους χιλιάδες άλλους επισκέπτες, γι’ αυτό υπομονή) σε έναν πυργίσκο με κάγκελα, στη βόρεια πλευρά, και να φανταστείτε ότι πρωταγωνιστείτε στο «Game of Thrones» – άλλωστε, πολλές σκηνές της σειράς έχουν γυριστεί εδώ. Μετά το δίωρο περπάτημα (τόσο περίπου θα χρειαστείτε για να «περικυκλώσετε» την πόλη), αξίζετε ένα καλό γεύμα δημιουργικής τοπικής κουζίνας. Μια πρόταση βρίσκεται μόλις βγείτε από τη δυτική πύλη και ονομάζεται Nautika (Brsalje no. 3). Πολυτελές, έχει δύο βεράντες με θέα στους πύργους Lovrijenac και Bokar και στεγάζεται στο κτίριο όπου παλαιότερα λειτουργούσε η ναυτική σχολή της πόλης.

Ωστόσο, τη γευστική αποκάλυψη της εκδρομής μας τη βρήκαμε όταν απομακρυνθήκαμε από την παλιά πόλη. Φτάνοντας στο προάστιο Babin Kuk και με ένα σημείωμα στο χέρι (μας το είχε γράψει η ξεναγός μας όταν της ζητήσαμε ένα μέρος όπου τρώνε οι ντόπιοι), αναζητήσαμε την Κonoba Ρivnica Dubravna (Mali Stradun). Το περιβάλλον δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά οι γεύσεις… Κρεατικά (κάθε είδους), λαχανικά λεπτοκομμένα (όλα στα κάρβουνα και ο ψήστης εξαιρετικός), πατάτες τηγανητές και σαλάτες. Αυτά μόνο και όλα άψογα.

Φύση, κρασί και δαλματικές ακτές

Υστερα από τρεις ημέρες που μετρήσαμε με τα πόδια κάθε σπιθαμή των πλακόστρωτων της παλιάς πόλης, αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε λίγο. Ο οργανωτικός νους της παρέας συγκάλεσε συνέλευση και έτσι προέκυψαν τρεις εκδρομές – πραγματοποιήσαμε και τις τρεις.

Η πρώτη ήταν μια απόδραση μιας ημέρας στο Trsteno, 21 χλμ. από το Ντουμπρόβνικ. Εδώ βρίσκεται ένα τεράστιος βοτανικός κήπος – διαθέτει και ρωμαϊκό υδραγωγείο. Στην ουσία είναι δενδροκομείο και ξεκίνησε να δημιουργείται στα τέλη του 15ου αιώνα, όταν oι Gozze, οικογένεια ευγενών της περιοχής, άρχισαν να παραγγέλνουν σπόρους και φυτά στους καπετάνιους από τα ταξίδια τους. Φανταστείτε, λοιπόν, τον πλούτο της βλάστησης!

Η επόμενη ήταν μια ολοήμερη εκδρομή στην Κόρτσουλα. Οι Δαλματικές ακτές φημίζονται για τα νησιά τους και η Κόρτσουλα, έκτασης 279 τ.μ., είναι ένα τυπικό παράδειγμα. Εχει, όμως, και μία ακόμη ιδιαιτερότητα: λέγεται (χωρίς να έχει αποδειχθεί) ότι εδώ γεννήθηκε ο Μάρκο Πόλο. Το «σπίτι» του είναι επισκέψιμο και φημολογείται ότι, κοιτώντας τη θάλασσα από το επάνω πάτωμα, ο εξερευνητής εμπνεύστηκε τα ταξίδια του. Για να έρθετε στο νησί, θα χρειαστεί να κάνετε μια διαδρομή που περνάει από την πόλη Ston και από εκεί στο Orebic για να επιβιβαστείτε στο φέρι. Ο δρόμος διασχίζει αμπελώνες – εδώ φύεται η διάσημη ντόπια ποικιλία Plavac Mali («μικρό μπλε») που παράγει εξαιρετικό κόκκινο κρασί. Επισκεφτείτε ένα από τα οινοποιεία και δοκιμάστε το. Αξίζει.

Το μικρό λιμανάκι Cavtat, 15 χλμ. από το Ντουμπρόβνικ, ήταν η τρίτη εκδρομή μας. Το επισκεφτήκαμε για απογευματινό καφέ και βόλτα. Κάποτε ήταν το καταφύγιο των κατοίκων του Ντουμπρόβνικ, αλλά σήμερα είναι τουριστικό θέρετρο με πολλά γιοτ. Αφήστε για λίγο το παραλιακό μέτωπο και περιπλανηθείτε στα στενά δρομάκια της μεσαιωνικής πόλης – θα σας κερδίσει.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΑ ΕΚΔΡΟΜΙΚΑ ΠΑΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚ